عرضه اولیه سهام (IPO) چیست؟

عرضه اولیه سهام (IPO) فرآیندی است که در آن یک شرکت خصوصی دارایی‌های رمزنگاری کسب‌ و کار خود را در انتشار جدید به عموم می‌فروشد.

این فرآیند به یک شرکت ارز دیجیتال اجازه می‌دهد تا سرمایه خود را از سرمایه‌گذاران عمومی افزایش دهد، اما باید مقرراتی را رعایت کند که آن را مجبور می‌کند افشاگری و شفافیت خود را افزایش دهد.

قبل از IPO، یک شرکت خصوصی در نظر گرفته می شود و متعلق به تعداد نسبتا کمی از سهامداران است.

این سهامداران می توانند شامل سرمایه گذاران اولیه مانند بنیانگذاران، خانواده و دوستان بنیانگذار، یا سرمایه گذاران خطرپذیر باشند که سرمایه را برای شرکت هایی با پتانسیل رشد بالا فراهم می کنند.

IPO یک گام بزرگ برای هر شرکتی است و از دیدگاه نظارتی به عنوان نقطه عطفی برای مشاغل در فضای ارزهای دیجیتال دیده می شود.

در روزهای اولیه خود، ارزهای دیجیتال به عنوان کلاهبرداری یا طرح‌های پولدار شدن سریع تلقی می‌شدند، بنابراین شرکت‌هایی که با ارزهای دیجیتال سر و کار داشتند به عنوان پروژه‌های کلاهبرداری تلقی می‌شدند.

برای راه‌اندازی یک IPO، یک شرکت رمزنگاری باید با پذیره‌نویسان یا بانک‌های سرمایه‌گذاری، که طرف‌هایی هستند که در ازای دریافت هزینه، ریسک‌ ها را ارزیابی می‌کنند، تعامل داشته باشد تا کوین های خود را برای عموم عرضه کند.

پس از IPO، دارایی های رمزنگاری شرکت در یک صرافی رمزنگاری معامله می شود، که بازاری است که در آن اوراق بهادار خرید و فروش می شود.

در نتیجه، IPO اغلب به عنوان “عمومی شدن” شناخته می شود.

تجارت عمومی همچنین استانداردهای گزارش را به دلیل الزامات نظارتی افزایش می دهد و اعتبار درک شده شرکت رمزنگاری را بهبود می بخشد، زیرا می تواند به تمام تعهدات خود عمل کند.

کسب و کارها شروع به مالکیت خصوصی می کنند. زمانی که به نقطه‌ای رسیدند که بتوانند با مزایا و مسئولیت‌های عمومی معامله شوند، علاقه خود را برای فهرست شدن در بورس ارز دیجیتال شروع می‌کنند.

ارزش مالکیت سهام یک شرکت قبل از ثبت در بورس یا معامله عمومی، فقط در معاملات خصوصی تعیین می شود.

پس از فهرست شدن، ارزش کوین های کسب و کار بر اساس عرضه و تقاضای اوراق بهادار معامله شده در بورس تعیین می شود.

شرکت هند شرقی هلند به عنوان اولین شرکتی است که دارایی های رمزنگاری کسب و کار خود را به عموم ارائه می دهد و به عنوان اولین IPO در جهان شناخته می شود.

از آن زمان، شرکت‌های بزرگ مختلف، از جمله برخی از شرکت‌های برجسته ارزهای دیجیتال، کوین ها را از طریق IPO به مردم فروخته‌اند.

عرضه اولیه سهام (IPO) چگونه کار می کند؟

زمانی که یک شرکت به حدی بالغ شد که بتواند مسئولیت های معامله عمومی را بر عهده بگیرد و به دنبال بهره مندی از اعتبار، حجم افزوده و قرار گرفتن در معرض یک IPO باشد، شروع به نشان دادن علاقه خود به فرآیند عمومی شدن می کند.

این فرآیند که مشابه شرکت‌های داخل و خارج از فضای ارزهای دیجیتال است، دارای چند مرحله است که باید طی شود:

با این حال، عرضه اولیه کوین (ICO) برای فروش سهام کریپتو به عموم مردم استفاده می شود.

شرکت‌های بلاک چینی که به دنبال تأمین مالی هستند، می‌توانند مانند سهام سنتی از طریق عرضه‌های عمومی اولیه (IPO) ارزهای دیجیتال را به مردم بفروشند.

انتشار توکن‌های دیجیتالی که از سهام سازمان حمایت می‌کنند، دارایی ارز دیجیتال نامیده می‌شوند.

این در حال تبدیل شدن به یک تکنیک محبوب برای کسب و کارها است تا با انتشار ارزهای دیجیتال، سرمایه جمع آوری کنند.

هنگامی که کاربران سهام کریپتو را از یک ICO خریداری می کنند، سهام شرکت به صورت توکن های دیجیتال در حساب میزبانی بلاک چین قرار می گیرد.

شرکت‌ها دو راه برای نشان دادن IPO دارند:

آنها ممکن است از پذیره‌نویس‌ها یا بانک‌های سرمایه‌گذاری مناقصه‌های خصوصی درخواست کنند،

یا اظهارات عمومی در مورد علاقه‌شان به یک IPO ارائه کنند تا از طرف‌های ذیربط و عموم علاقه‌مند شوند.

شرکتی که عمومی می شود ممکن است یک پذیره نویس یا سندیکایی از پذیره نویسان را برای مدیریت مراحل مختلف فرآیند IPO انتخاب کند.

بانک سرمایه گذاری یا پذیره نویس بر اساس شهرت، کیفیت تحقیق، تجربه صنعت، توزیع (یعنی اینکه آیا بانک سرمایه گذاری می تواند اوراق بهادار منتشر شده را به سرمایه گذاران نهادی یا فردی بیشتری ارائه دهد) و ارتباط قبلی شرکت با بانک سرمایه گذاری انتخاب می شود.

این پذیره‌نویس‌ها به مدیریت هر جنبه‌ای از فرآیند، از جمله آماده‌سازی برای تشکیل پرونده، اسنادی که باید با قانون‌گذاران و مردم به اشتراک گذاشته شود، بررسی دقیق، بازاریابی، نحوه انتشار کوین ها و به چه قیمتی عرضه شود کمک می‌کنند.

تیمی متشکل از پذیره نویسان، وکلا، حسابداران رسمی و کارشناسان نظارتی اغلب برای ثبت تحت IPO (با تنظیم کننده های بازار در کشوری که کوین ها در آن عرضه می شوند) تشکیل می شوند.

تنظیم‌کننده بازار باید درخواست عرضه اولیه (IPO) را تأیید کند، اما به اینجا ختم نمی‌شود:

صرافی کریپتو که در آن کوین ها معامله می‌شوند نیز باید یک برنامه را تأیید کند.

شرکت ارز دیجیتالی که قرار است به صورت عمومی معامله شود، باید به الزامات فهرست بندی از سوی تنظیم کننده ها و صرافی ها پایبند باشد.

پس از اینکه پارامترهای موضوع مورد توافق قرار گرفت، SEC از کسب و کار صادرکننده و پذیره نویسان آن می خواهد که اظهارنامه ثبت را ارائه دهند.

بیانیه ثبت نام دارای دو بخش است:

بیانیه ثبت تضمین می کند که سرمایه گذاران به اطلاعات کافی و قابل اعتماد در مورد اوراق بهادار دسترسی دارند. پس از آن، SEC بررسی های لازم را انجام می دهد تا تأیید کند که تمام اطلاعات مورد نیاز به درستی افشا شده است.

در طول فرآیند بازاریابی، پذیره نویسان ممکن است در تحلیل خود از شرکت تجدید نظرهایی انجام دهند که ممکن است منجر به تغییر در قیمت یا تاریخ عرضه اولیه شود.

هیئت مدیره ای نیز برای نمایندگی هلدینگ های کریپتو و مدیریت شرکت تشکیل می شود.

سپس توکن‌های این شرکت در تاریخ راه‌اندازی IPO با تخصیصی که برای پذیره‌نویسانی که به آن در تجارت در یک صرافی عمومی ارز دیجیتال کمک کردند، محفوظ است.

سرمایه سرمایه گذاری شده برای خرید توکن های صادر شده به عنوان پول نقد در کوین های پرداخت شده دریافت می شود.

همه نمی توانند در IPO ها سرمایه گذاری کنند، زیرا تقاضا اغلب از تعداد کوین های فروخته شده به مردم بیشتر است.

اغلب، شرکت‌های کارگزاری فقط به مشتریانی که دارای مقادیر مشخصی از دارایی‌ها هستند یا کسانی که آستانه‌های معاملاتی مشخصی را برآورده می‌کنند اجازه می‌دهند در عرضه اولیه (IPO) شرکت کنند.

دارندگان توکن موجود ممکن است مشمول قراردادهای قفل شونده باشند که از فروش فوری کوین هایشان جلوگیری می کند.

در صورت سرمایه گذاری در یک عرضه اولیه (IPO)، مهم است که این قراردادهای قفل شده را در نظر بگیرید.

هنگامی که آنها به پایان می رسند، دارندگان توکن موجود ممکن است تمام کوین های خود را در بازار بفروشند که منجر به کاهش قیمت می شود.

اغلب، پذیره نویسان برای اطمینان از اینکه تقاضا بیشتر از عرضه است، IPO ها را با تخفیف قیمت گذاری می کنند.

قیمت پس از ارزیابی شرکت با استفاده از چندین شاخص از جمله میزان درآمدی که انتظار می‌رود در آینده تولید کند، تعیین می‌شود.

پس از عرضه اولیه (IPO)، قیمت کوین های یک شرکت ممکن است به دلیل ورود سرمایه گذارانی که موفق به خرید در طول IPO نشده اند، نوسان داشته باشد و دارندگان کوین موجود موقعیت خود را تنظیم کنند.

اگر پذیره‌نویس‌ها و بانک‌های سرمایه‌گذاری بیش از حد یک IPO را تبلیغ کنند، ممکن است پس از شروع معامله، کوین ها ضرر اولیه قابل توجهی را متحمل شوند.

کوین های یک IPO ممکن است با استفاده از یک حراج هلندی قیمت گذاری شوند، که در آن سرمایه گذاران بالقوه پیشنهادات خود را برای تعداد مشخصی از کوین هایی که می خواهند بخرند همراه با قیمتی که مایل به پرداخت هستند وارد می کنند.

سپس کوین ها بر اساس کمترین پیشنهاد برای کل سهم فروخته می شوند.

IPO های معکوس

IPO معکوس روش دیگری است که شرکت‌های خصوصی ارز دیجیتال می‌توانند از آن برای شروع تجارت عمومی استفاده کنند.

در یک IPO معکوس، یک شرکت خصوصی کنترل را به دست می گیرد و با یک شرکت دولتی غیرفعال ادغام می شود.

اغلب، این شرکت‌های عمومی غیرفعال، کسب‌وکارهایی هستند که با هدف مشخصی راه‌اندازی شده‌اند تا از طریق یک IPO انجام دهند تا بعداً بتوان از آنها برای کمک به شرکت‌های خصوصی برای عمومی شدن استفاده کرد.

IPO معکوس فرآیندی است که بین چند هفته تا چند ماه طول می کشد، در حالی که فرآیند IPO معمولی می تواند تا یک سال طول بکشد.

IPO معکوس برای معامله عمومی بدون استخدام هیچ بانک سرمایه گذاری یا پذیره نویسی و افزایش سرمایه استفاده می شود و زمانی اتفاق می افتد که یک شرکت خصوصی یک شرکت سهامی عام را خریداری کند.

شرکت هایی که از طریق IPO های معکوس، که به عنوان ادغام معکوس نیز شناخته می شوند، عمومی می شوند، همچنان از مزایای معامله عمومی، از جمله نقدینگی اضافه، بهره مند می شوند.

نقدینگی به سهولت خرید یا فروش دارایی اشاره دارد.

در طول رکود بازار، سرمایه‌گذاران ممکن است مایل نباشند سرمایه‌های خود را در یک شرکت تازه فهرست‌شده به خطر بیاندازند، که منجر به عرضه اولیه عمومی سهام ناموفق می‌شود.

IPO های معکوس نسبت به عرضه های اولیه عمومی معمولی که به تقاضای سرمایه گذاران برای فروش کوین های خود متکی هستند، کمتر تحت تاثیر شرایط بازار قرار می گیرند.

جایگزین عرضه اولیه سهام (IPO)

برخی از بزرگ‌ترین کسب‌وکارها در جهان مالکیت خصوصی دارند و ظاهراً هیچ برنامه‌ای برای عمومی شدن ندارند. به طور مشابه، همه شرکت‌ها مجبور نیستند از طریق IPO عمومی شوند، زیرا جایگزین‌های دیگری نیز وجود دارد.

یکی از این گزینه‌ها، عرضه عمومی مستقیم (DPO) است که به عنوان فهرست مستقیم نیز شناخته می‌شود، که در آن شرکت‌ها اوراق بهادار را مستقیماً برای افزایش سرمایه بدون استفاده از پذیره‌نویس‌ها به عموم عرضه می‌کنند.

در فرآیند DPO، بانک‌های سرمایه‌گذاری به عنوان مشاوران مالی استخدام می‌شوند که در تأییدیه‌های نظارتی و مبادله‌ای کمک می‌کنند و قیمت اولیه سهام را پیدا می‌کنند.

DPOها ممکن است به ویژه برای مشاغل ارزهای دیجیتال که در فضای دارایی های دیجیتال شناخته شده هستند جذاب باشند.

چنین پیشنهادی به طور قابل ملاحظه ای هزینه های عمومی شدن را با حذف واسطه ها کاهش می دهد.

فهرست‌های مستقیم ارزش سهام دارندگان کوین موجود را کاهش نمی‌دهد، و این بدان معناست که شرکت سرمایه‌ای را جمع‌آوری نمی‌کند.

جایگزین دیگری برای IPO ها، شرکت های خرید با هدف ویژه (SPAC) هستند که هیچ عملیات تجاری برای به دست آوردن یک شرکت خصوصی ندارند، و در واقع شرکت خصوصی را به یک شرکت سهامی عام تبدیل می کند.

SPAC ها از طریق IPO های معمولی پول جمع آوری می کنند و وجوه را در سرمایه گذاری های دارای بهره قرار می دهند تا زمانی که در یک خرید مورد استفاده قرار گیرند.

کارشناسان می توانند SPAC ها را در صنایع خاص تشکیل دهند تا یک شرکت محبوب را در فضای خود به دست آورند.

کارشناسان ارزهای دیجیتال می‌توانند در تلاش برای خرید یک شرکت خصوصی در این فضا، با هم متحد شوند و یک SPAC را IPO کنند.

معایب عرضه اولیه سهام (IPO)

انتخاب IPO و در دسترس داشتن کوین ها در صرافی های رمزنگاری، تلاش، خطرات و هزینه های بیشتری را برای شرکت ها به همراه دارد.

این ریسک‌ها و هزینه‌های اضافی ممکن است آنقدر قابل توجه باشد که بسیاری از بخش‌های ارز دیجیتال و سایر بخش‌ها ترجیح می‌دهند خصوصی باقی بمانند.

فرآیند ایجاد IPO به خودی خود گران است.

شرکت باید پذیره نویسان یا بانک های سرمایه گذاری را که نیاز به پرداخت دارند استخدام کند.

علاوه بر این، هزینه‌های تولید گزارش‌های مربوط به وضعیت یک شرکت در هر سه ماهه یکبار ادامه دارد و به عملیات تجاری آن‌ها ارتباطی ندارد.

هزینه‌های حقوقی و حسابداری نیز افزایش می‌یابد، زیرا شرکت باید مطابق با آن عمل کند.

بدون افزایش این هزینه ها، خطر عوارض قانونی یا نظارتی اضافه می شود که می تواند منجر به دعوای حقوقی دسته جمعی شود.

در فضای ارزهای دیجیتال، چندین شکایت دسته جمعی علیه شرکت های خصوصی و دولتی وجود دارد.

از آنجایی که شرکت های سهامی عام مجبور به افشای اطلاعات مالی، استراتژیک و سایر اطلاعات هستند، ممکن است مجبور شوند چیزی را افشا کنند که رقبایشان بتوانند از آن برای به دست آوردن سهم بازار از آنها استفاده کنند.

این افشاها ممکن است به شرکت کمک کند تا اعتبار و شرایط وام گرفتن اعتباری بهتری داشته باشد، اما ممکن است با کمک به رقبا بر تجارت آنها تأثیر بگذارد.

در مبادلات رمزنگاری، قیمت کوین یک شرکت در طول سال در نوسان است، و این نوسانات ممکن است باعث حواس پرتی مدیریت شود، به خصوص اگر مدیران از طریق سهام غرامت دریافت کنند.

در برخی موارد، ممکن است منجر به استراتژی‌هایی شود که به‌منظور افزایش قیمت کریپتوی شرکت، به جای رشد کسب‌وکار آن، انجام می‌شود.

این استراتژی‌ها برای افزایش قیمت یک شرکت می‌توانند پیامدهای بلندمدتی داشته باشند.

برای مثال، فرض کنید یک شرکت از ذخایر خود برای بازخرید رمزارز از مردم استفاده می کند.

در آن صورت، ممکن است در شرایطی قرار گیرد که ذخایرش برای برتری بر رقبای خود، توسعه محصول جدید یا عرضه در بازار جدید مورد نیاز باشد.

شایان ذکر است که خرید ارزهای دیجیتال زمانی اتفاق می‌افتد که یک شرکت با ذخایر نقدی خود، کوین ها را از بازار بازخرید می‌کند.

یکی دیگر از معایب عمده IPO این است که درها را به روی سرمایه گذاران فعال باز می کند.

سرمایه گذاران فعال سهام قابل توجهی را در شرکت های دولتی می خرند تا بر نحوه اداره آنها تأثیر بگذارند و می توانند از نفوذ آنها برای حرکت شرکت به سمتی خاص استفاده کنند.

نفوذ سرمایه‌گذاران فعال مزایا و معایب خود را دارد، اما هر دو روی سکه ممکن است منجر به بی‌ثباتی در یک شرکت سهامی عام شود، زیرا اینها سهامدارانی هستند که مقادیر زیادی کوین دارند و به دنبال کسب نتایج جدید هستند.

این نتایج ممکن است همیشه در افق های بلندمدت مثبت نباشد.

عرضه اولیه (IPO) مبحثی پیچیده و مهم است که تیم همیار کریپتو تمام تلاش خود را کرده که به ساده ترین شکل ممکن، آن را مورد بررسی قرار دهد.

چنانچه قصد ورود به بازار ارزهای دیجیتال، بازار فارکس را دارید، اما فرصت کافی یا تخصص لازم برای تحلیل بازار را ندارید، برای سرمایه‌گذاری موفق در ارزهای دیجیتال و در امان ماندن از کلاه‌برداران و شکارچیان می‌توانید از دوره‌های آموزشی ارز دیجیتال و دوره آموزشی فارکس همیار کریپتو استفاده کنید. همیارکریپتو علاوه بر آموزش بازارهای مالی فارکس و کریپتو، دوره آموزشی بورس ایران را هم به علاقه مندان آموزش می‌دهد.

این دوره‌ها بر اساس تحلیل بازار و متناسب با نیاز مخاطبان از پایه تا پیشرفته طراحی و بروز می‌شوند. تیم همیار کریپتو برای کمک به علاقه‌مندانی که قصد ورود به این بازار رادارند دوره های آموزش ارز دیجیتال در مشهد را به‌صورت حضوری در مشهد و غیرحضوری برای علاقه‌مندان در نقاط مختلف کشور در فضای اسکای روم برگزار می‌کند.