تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال

رمز ارزها یکی از مهم ترین مباحث مالی،اقتصادی و تکنولوژی در دنیاست، یک کوین نوعی دارایی رمزنگاری شده است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد بر خلاف توکن که روی بلاک چین‌های سایر رمز ارزها جا به جا می‌شود این تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال است.

اغلب افرادی که به تازگی وارد دنیای کریپتو شده اند تفاوت کوین و توکن را نمی دانند.

تفاوت های زیادی بین کوین های کریپتو و توکن های رمزنگاری وجود دارد.

اگر می خواهید این تفاوت ها را متوجه شوید و با مفهوم کوین و توکن آشنا شوید پیشنهاد می کنیم مطالعه این مقاله را از دست ندهید.

همیار کریپتو بهترین یاری کننده شما در سفر طولانی ارزهای دیجیتال خواهد بود.

امروزه دنیای تجارت مدرن شده است و روش­ های جدید برای تجارت بوجود آمده است که با پلت­فرم­ هایی مانند اینترنت، موبایل، کیف پول­ های ارز دیجیتال و… در ارتباط است.

اساتید همیار کریپتو در دوره های آموزشی ارزهای دیجیتال در مشهد به صورت حضوری و غیر حضوری شما را در این سفر همراهی می کنند.

کوین ارز دیجیتال چیست؟

کوین در ارزهای دیجیتال به رمزارزی گفته می شود که بلاکچین اختصاصی خود را دارد.

مثل بیت کوین، اتریوم، پولکادات و … .

تمام «کوینها» به‌عنوان داده‌هایی در یک پایگاه داده بزرگ جهانی وجود دارند.

این پایگاه داده تمام تراکنش ها را پیگیری می کند و توسط رایانه های سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.

تاریخچه کوین

در سال 1983، دیوید شام یک نوع پول دیجیتال مبتنی‌بر رمزنگاری اختراع کرد که ای‌کش (Electronic Cash) نام داشت.

دیوید شام بعدتر و در سال 1995 یک پول دیجیتال دیگر به نام دیجی‌کش (Digi Cash) ابداع کرد که روش رمزنگاری آن به گونه‌ای بود که نه بانک، نه دولت و نه هیچ شخص ثالثی قادر به ردگیری تراکنش‌های مالی آن نبودند.

در سال 1996 و در دانشگاه MIT مطالبی منتشر شد که در آن یک نظام رمزارز را به تفصیل شرح داده شده بود.

این سلسله مطالب در همان سال توسط آژانس امنیت ملی آمریکا در قالب یک گزارش با عنوان «چگونه یک ضرابخانه بسازیم: رمزنگاری پول‌های الکترونیکی گمنام» منتشر شد.

اولین رمزارز یا COIN که به صورت غیرمتمرکز کار می‌کرد در سال 2009 به‌جود آمد که همان بیت‌کوین است.

کوین متمرکز و غیرمتمرکز چیست؟

کوین ها به دو دسته متمرکز و غیرمتمرکز تقسیم می شوند.

کوین متمرکز

ارزهای دیجیتال متمرکز درواقع مثل پول‌های رایج عمل می‌کند، اما در دنیای دیجیتالی.

در حقیقت به مانند بانک مرکزی که کنترل مقدار چاپ پول و مقدار عرضه و تقاضا را در بازار کنترل می‌کند، توسعه‌دهندگان و سازندگان COIN متمرکز نیز روی آن کوین نظارت و دسترسی کامل بر مقدار چاپ و نحوه عرضه و تقاضای آن در بازار را دارند و کاملا کنترل شده عمل می‌کنند.

کوین غیرمتمرکز

ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز در واقع رمزارزی است که توسعه دهندگان، در کنترل آن هیچ‌گونه نقشی ندارند.

به‌عبارت دیگر داده ‌های داخلی شبکه به‌جای این‌که روی یک سرور مرکزی ذخیره شوند، بر روی هزارن سرور و به‌صورت کاملا شبکه‌ای ذخیره سازی می‌شوند.

به‌این ترتیب احتمال هک و یا دزدی پایین و همچنین میزان اعتماد و شفافیت بر عدم دستکاری آن افزایش می‌یابد.

توکن ارز دیجیتال چیست؟

توکن ها روی بلاکچین های موجود ایجاد می شوند و بلاکچین اختصاصی ندارد.

توکن‌ها روی بلاک چین ایجاد می‌شوند و براساس خصوصیاتی که برایشان تعریف می‌شود، دسته‌بندی‌ها و کاربردهای متفاوتی خواهند داشت.

امروزه، بلاک چین اتریوم میزبان اکثر توکن‌ها با ویژگی‌های متنوع و منحصربه‌فردشان است.

بنابراین، ویژگی دیگری که در تعریف توکن باید به آن توجه کرد، بی‌نیازی به بلاک چین اختصاصی است که نقطه تمایز آن با کوین نیز به‌شمار می‌رود.

هر کمپانی می‌تواند در شبکه بلاک چین توکن اختصاصی‌اش را تولید کند؛ اما این توکن‌ها ارزش کوین را ندارند و فقط برای پرداخت یا به‌کارگیری درون اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) کاربردی هستند.

در واقع، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، رایج ترین پلتفرم توکن، بلاک چین اتریوم است.

توکن هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند.

شبکه ERC-20 یکی از شبکه هایی است که می توان بر بستر آن کوین و توکن جابه جا کرد، در مقاله شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین ما این شبکه ها را به طور مفصل توضیح داده ایم.

اگر شبکه های نقل و انتقال را بشناسید در فرایند نقل و انتقال به شما کمک می کند تا سرمایه خود را به اشتباه انتقال ندهید.

پیشنهاد می کنیم مطالعه این مقاله را از دست ندهید.

مقاله شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین

چگونه توکن ها ایجاد می شوند؟

ایجاد توکن به توانایی فنی کمی نیاز دارد و برای کسی که تجربه برنامه نویسی دارد توصیه می شود.

البته به توسعه دهنده نیاز دارد که برخی از کوین های بومی را برای بلاک چینی که توکن روی آن ایجاد می شود، خرج کند.

به عنوان مثال، اگر توکن در اتریوم ایجاد شود، سازنده باید مقداری اتر هزینه کند تا ماینرهای شبکه را وادار به اعتبارسنجی تراکنش توکن (ایجاد) کند.

هدف ساخت توکن ارز دیجیتال

بیشتر توکن ها برای استفاده با برنامه های غیرمتمرکز یا dApps وجود دارند.

زمانی که توسعه‌دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد بسازند و این توکن‌های جدید هنگام ایجاد به کجا ارسال شوند.

آنها در این مرحله مقداری از ارز دیجیتال بومی را روی بلاک چینی که در حال ایجاد توکن هستند، پرداخت خواهند کرد.

پس از ایجاد، توکن ها اغلب برای فعال کردن ویژگی های برنامه ای که برای آن طراحی شده اند استفاده می شوند.

بایننس (صرافی) نیز توکن خاص خود را دارد. هنگامی که کاربران با BNB (توکن بایننس) معامله می کنند، کارمزد آنها 50٪ کمتر است.

روش‌های مختلف استفاده از توکن‌ها

به‌عنوان روش پرداخت بین دو طرف قرارداد که بر سر پرداخت ازطریق توکن توافق کردند.

مالکیت دارایی دیجیتال (ملک، محصولات، سهام و…)

حسابداری برای اقدامات دیجیتالی

پاداش‌دهی به مشارکت‌کنندگان در یک شبکه

اطمینان از امنیت شبکه

فراهم‌کردن تجربه کاربری ارتقا یافته

مزیت ایجاد یک توکن ارز دیجیتال چیست؟

از آنجایی که توسعه‌دهنده dApp و توکن مجبور نیست بلاکچین خود را ایجاد کند، در زمان و منابع آنها صرفه‌جویی می‌کند.

آن‌ها می‌توانند از ویژگی‌های ارز دیجیتال با برنامه خود استفاده کنند و در عین حال از امنیت بلاکچین بومی بهره ببرند.

زمان تنها چیزی نیست که آنها را نجات می دهد، اگر آنها بلاک چین و کوین خود را به جای dApp و توکن ایجاد کنند، باید ماینر هایی را نیز برای تأیید تراکنش های خود پیدا کنند.

اگر با مفهوم ماینر آشنایی ندارید می توانید مقاله استخراج ارز دیجیتال را مطالعه کنید.

مقاله استخراج ارز دیجیتال در مشهد

برای ایجاد یک بلاکچین قوی که نتوان به آن حمله کرد، ماینرهای زیادی نیاز دارند.

منظور از حمله در اینجا حمله 51 درصدی است. مقاله آن را مطالعه کنید تا متوجه این خطر شوید.

مقاله حمله 51 درصدی

کار کردن روی یک بلاکچین مشترک که چندین برنامه می توانند روی آن اجرا شوند، برای بسیاری از کامپیوترها بسیار منطقی تر است تا هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتا متمرکز. این فقط یک فرآیند بسیار طولانی تر و بسیار گران تر است.

انواع توکن ارز دیجیتال

در نهایت، در تعریف توکن، اجازه دهید به چند نوع مختلف توکن نگاهی بیندازیم.

توکن های امنیتی

بیشتر توکن های صادر شده توسط ICO توکن های امنیتی هستند. شخصی که آنها را خریداری می کند، پول خود را با انتظار سود در ICO سرمایه گذاری می کند. بر اساس قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.

ICO چیست؟

توکن‌های سهام

اگر یک توکن نشان‌دهنده مقداری سهام در شرکتی باشد که آن را منتشر می‌کند، یک توکن سهام است. با این حال، تعداد کمی از شرکت‌ها از چنین ICO استفاده کرده‌اند، زیرا دستورالعمل‌های نظارتی زیادی در مورد اینکه چه چیزی قانونی است و چه چیزی نیست وجود ندارد.

توکن های کاربردی

توکن های کاربردی برای دسترسی افراد به یک محصول یا خدمات استفاده می شوند. آنها همچنین نادر هستند زیرا انتظار می رود بیشتر توکن ها بر اساس عرضه محدود آنها ارزش بیشتری پیدا کنند.

تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال

کوین‌های دیجیتالی مانند بیت کوین روی یک شبکه بلاک چین بومی و اختصاصی وجود دارند؛ اما توکن‌های دیجیتالی روی بلاک چین‌های موجود ایجادشدنی هستند.

کوین‌های دیجیتالی ارزش پولی دارند و در اصطلاح ارز دیجیتالی به‌شمار می‌آیند و می‌توانند در فرایندهای پرداخت استفاده شوند؛ درحالی‌که توکن‌ها کاربردهای گسترده‌ای دارند و ممکن است به‌شکل‌های مختلف به‌کار روند.

ایجاد کوین‌ها به‌هیچ‌وجه آسان نیست و فرایند پیچیده‌ای باید سپری شود؛ اما ساخت توکن برای افراد آشنا با برنامه‌نویسی کار سختی نخواهد بود.

توزیع کوین ازطریق استخراج انجام می‌شود که به انجام محاسبات پیچیده نیاز دارد؛ اما توزیع توکن‌ها در اکثر مواقع با برگزاری رویدادهای عرضه اولیه کوین (ICO) صورت می‌پذیرد.

جمع بندی

در این مقاله دریافتیم توکن رمزنگاری‌شده نوعی دارایی دیجیتال به‌حساب آید.

استفاده از آن به‌جای کوین یا ارز دیجیتال صحیح نیست؛ زیرا توکن‌ها کاربردی فراتر از رمزارز دارند و می‌توانند نمایانگر دارایی دیجیتال یا خدمات یا محصول خاصی باشند.

اکنون باید بفهمید که وقتی کسی می گوید “کوین” دیجیتال و “توکن” دیجیتالی، منظور چیست.

اکنون باید تعریف ساده کوین و توکن را بدانید

کوینها بومی بلاکچین خود هستند. در حالی که توکن ها بر روی بلاکچین دیگری قرار دارند.

کوینها اغلب به عنوان پول استفاده می شوند.

با این حال، برخی از کوینها کاربردهای دیگری نیز دارند.

این موارد شامل استفاده برای سوخت رسانی به برنامه ها، استفاده به عنوان یک سهام برای اعتبارسنجی تراکنش در شبکه، یا استفاده برای سوخت قراردادهای هوشمند و تراکنش های توکن است.

اگر آنها برای استفاده در dApp ایجاد شده اند، پس هدف آنها به خود برنامه بستگی دارد.

همیار کریپتو نمونه‌های زیادی از کوینها و توکن‌ها به شما داده شده است تا به شما کمک کند تا درک روشنی از منظور ما از هر عبارت داشته باشید.

بنابراین، اکنون که تعریف کوین و تعریف توکن را می‌دانید، به رمزارزهای مورد علاقه خود فکر کنید.

آیا آنها کوین هستند یا توکن؟

برای تشخیص کوین از توکن می توانید به سایت Coinmarketcap بروید و بر روی ارز مورد نظر خود کلیک کنید و کوین و توکن بودن آن را مشاهده کنید.

در تصویر زیر رمز ارز اتریوم که کوین است را مشاهده می کنید.