ارز دیجیتال چیست؟ راهنمای جامع از مبتدی تا حرفه ای

کریپتوکارنسی با نام‌های زیادی عرضه می‌شود. احتمالاً در مورد برخی از محبوب ترین انواع ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، لایت کوین و اتریوم خوانده اید. ارزهای دیجیتال به طور فزاینده ای جایگزین محبوب برای پرداخت های آنلاین هستند. قبل از تبدیل دلار، یورو، پوند یا سایر ارزهای دولتی (فیات) به بیتکوین  ₿ (نماد بیت کوین، محبوب ترین ارز دیجیتال)، باید بدانید که ارزهای دیجیتال چیست، استفاده از ارزهای دیجیتال چه خطراتی دارد و چگونه از سرمایه گذاری خود محافظت کنید. در این مقاله ی کاربردی از همیار کریپتو همراه ما باشید.

ارز دیجیتال یا Cryptocurrency چیست؟

ارز دیجیتال یک روش جایگزین برای پرداخت است که با استفاده از الگوریتم های رمزگذاری ایجاد می شود. استفاده از فناوری های رمزگذاری به این معناست که ارزهای دیجیتال هم به عنوان ارز و هم به عنوان یک سیستم حسابداری مجازی عمل می کنند.

بیشتر ارزهای دیجیتال در شبکه‌های غیرمتمرکز با استفاده از فناوری بلاک چین وجود دارند – بلاکچین؟ یک دفتر کل توزیع شده که توسط شبکه‌ای متفاوت از رایانه‌ها اجرا می‌شود.

برای استفاده از ارزهای دیجیتال، به یک کیف پول ارز دیجیتال رمزنگاری نیاز دارید. این کیف پول‌ها می‌توانند نرم‌افزاری باشند یا در رایانه یا دستگاه تلفن همراه شما ذخیره می‌شود.(برای مثال کیف پول تراست ولت یا کیف پول متامسک)

یکی از ویژگی‌های مشخص ارزهای دیجیتال این است که معمولاً توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی‌شوند و از نظر تئوری از دخالت یا دستکاری دولت مصون می‌مانند.

پس به زبان ساده ارزهای دیجیتال الگوی جدیدی برای پول هستند. آنها  معماری مالی موجود را ساده‌سازی می‌ کنند تا آن را سریع‌تر و ارزان‌تر کنند. علاوه بر این، فناوری و معماری آن‌ها، سیستم‌های پولی موجود را غیرمتمرکز می‌کند و امکان مبادله ارزش و مبادله ی پول را مستقل از نهادهای واسطه مانند بانک‌ها برای طرفین معامله  می‌کند.

آشنایی با ارزهای دیجیتال

رمزارزها، ارزهای دیجیتال یا مجازی هستند که زیربنای سیستم های رمزنگاری دارند. آنها امکان پرداخت آنلاین امن را بدون استفاده از واسطه های شخص ثالث فراهم می کنند. “Crypto” به الگوریتم‌های رمزگذاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضی، جفت‌های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش.

برای آشنایی کامل با تمام اصطلاحات مهم ارزدیجیتال مقاله لینک شده را مطالعه بفرمایید.

مرکز جذابیت و عملکرد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک چین است. همانطور که از نام آن مشخص است، یک بلاک چین اساسا مجموعه ای از بلوک های اطلاعاتی متصل در یک دفتر کل آنلاین است. هر بلوک شامل مجموعه ای از تراکنش ها است که به طور مستقل توسط هر اعتبارسنجی در یک شبکه تأیید شده است.

هر بلوک جدیدی که ایجاد می‌شود باید تأیید شود، که جعل تاریخچه تراکنش‌ها را تقریباً غیرممکن می‌کند. محتویات دفتر کل آنلاین باید توسط شبکه‌ای از گره‌های منفرد یا رایانه‌هایی که دفتر کل را نگهداری می‌کنند تایید شود.

کارشناسان می گویند که فناوری بلاک چین می تواند به صنایع مختلف، زنجیره های تامین و فرآیندهایی مانند رای گیری آنلاین و تامین مالی جمعی خدمت کند. موسسات مالی مانند JPMorgan Chase & Co (JPM) از فناوری بلاک چین برای کاهش هزینه های تراکنش استفاده می کنند.

کوین‌ یا توکن‌؟ تفاوت چیست؟

کوین ها و توکن های رمزنگاری شده دارایی های دیجیتالی هستند که عمدتاً برای انتقال پول یا ذخیره ارزش استفاده می شوند. به زبان ساده، هر دو ارزهایی هستند که در پایه خود از فناوری بلاک چین استفاده می کنند. اما این تا حد زیادی جایی است که شباهت ها به پایان می رسد. در واقع، فناوری پشت کوین و توکن کاملاً متفاوت است. برای اطلاعات کاملتر به مقاله ی تفاوت کوین و توکن رجوع کنید.

بدون اینکه بخواهیم خیلی فنی توضیح دهیم، کوین‌ها ارزهای اصلی بلاک چین های خاص هستند. به عنوان مثال، BTC کوین اصلی شبکه یا network بیت کوین است. بنابراین کوین به هر ارز دیجیتالی اطلاق می شود که دارای یک بلاک چین مستقل و مخصوص به خود باشد. به زبان ساده، اگر ارز دیجیتالی بر روی بلاک چین خود اجرا شود، یک کوین است.

و اما توکن‌ها ارزها (یا دارایی‌های دیجیتالی) هستند که توسط یک بلاک چین دیگر پشتیبانی می‌شوند، بلاکچین مخصوص به خود ندارند.

به زبان ساده، توکن‌ها ارزها (یا انواع دیگر دارایی‌ها) هستند که توسط یک بلاک چین دیگر پشتیبانی می‌شوند، اما کوین‌های اصلی شبکه نیستند. اگر پیچیده به نظر می رسد، بیایید به نحوه عملکرد آن در عمل نگاهی بیاندازیم.

شبکه اتریوم دومین بلاک چین محبوب موجود است و همچنین بیشترین توکن ها را در بین بلاک چین های دیگر تا کنون پشتیبانی می کند. در حالی که کوین اصلی شبکه اتریوم، اتر  ETH است، اما از بسیاری دیگر از ارزهای مبتنی بر اتریوم نیز پشتیبانی می کند که هر یک از آن دارایی ها به عنوان توکن شناخته می شوند و از استاندارد خاصی به نام استاندارد ERC پیروی می کنند.

انواع ارز دیجیتال یا Cryptocurrency را بشناسید

بسیاری از ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسی برای تسهیل کاری بر روی بلاک چین ساخته شده اند. به عنوان مثال،  اتریوم برای استفاده به عنوان پرداخت برای اعتبارسنجی تراکنش ها و باز کردن بلوک ها طراحی شده است. هنگامی که بلاک چین اتریوم در سپتامبر 2022 به اثبات سهام تبدیل شد، اتر (ETH) وظیفه دیگری را به عنوان مکانیزم سهامداری بلاک چین را هم به وضایفش اضافه کرد.

از آنجایی که ارزهای رمز نگاری شده زیادی در بازار وجود دارد، شناخت انواع ارزهای دیجیتال بسیار مهم است. دانستن اینکه آیا کوینی که به آن نگاه می‌کنید هدفی دارد یا نه، می‌تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا ارزش سرمایه‌گذاری روی آن را دارد یا خیر.

بیشتر اوقات، وقتی در مورد انواع ارزهای دیجیتال می شنوید، نام کوین را می شنوید. با این حال، نام کوین‌ها با انواع کوین‌ها متفاوت است.

در حالی که همه آنها برای انتقال ارزش به صورت دیجیتالی، غیرمتمرکز و غیرقابل‌تغییر تکیه می کنند، تفاوت های ظریفی بین آنها وجود دارد.

در اینجا برخی از انواع کوین‌ها به همراه مثالی از کوین های آن دسته آمده است:

1. توکن های تراکنشی Transactional
2. توکن های کاربردی یا Utility
3. توکن های حاکمیتی Governance
4. توکن های سرویس Service
5. توکن های مالی یا Finance
6. توکن های سرگرمی Meme coins
7. استیبل کوین ها Stable coins
8. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

1. توکن های تراکنشی Transactional

اولین نوع اصلی ارز رمزنگاری شده، ارز دیجیتال پرداختی یا تراکنشی است. بیت‌کوین، معروف‌ترین ارز دیجیتال، اولین نمونه موفق از ارز دیجیتال پرداختی بود. همانطور که از نام آن پیداست، هدف یک ارز دیجیتال پرداختی، نه تنها به عنوان یک وسیله مبادله، بلکه به عنوان یک پول نقد الکترونیکی کاملاً همتا به همتا برای تسهیل تراکنش ها است.

به طور کلی، از آنجایی که این نوع ارز دیجیتال یک ارز همه منظوره است، یک بلاک چین اختصاصی دارد که فقط از این هدف پشتیبانی می کند. این بدان معناست که قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (Dapps) را نمی توان روی این بلاک چین ها اجرا کرد.

توکن های کاربردی یا Utility

دومین نوع اصلی ارزهای دیجیتال، توکن Utility است. توکن ها هر دارایی رمزنگاری هستند که روی بلاک چین دیگری اجرا می شوند. شبکه اتریوم اولین شبکه ای بود که مفهوم اجازه دادن به سایر دارایی های کریپتو را در بلاک چین خود در نظر گرفت.

در واقع، ویتالیک بوترین، بنیانگذار اتریوم، ارز دیجیتال خود را به عنوان یک پول قابل‌برنامه‌ریزی منبع باز تصور می کرد که می تواند به قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز اجازه دهد تا نهادهای مالی و حقوقی قدیمی را از بین ببرند.

یکی از تفاوت های کلیدی بین توکن های کاربردی utility و ارزهای دیجیتال پرداختی این است که توکن ها مانند اتر ETH یا XRP در شبکه اتریوم دارای سقف نیستند. بنابراین، این ارزهای دیجیتال تورم‌زا هستند – به این معنی که از آنجایی که تعداد بیشتری از این توکن‌ها ایجاد می‌شوند، باید انتظار داشت که ارزش این دارایی دیجیتال کاهش یابد، مانند یک ارز فیات در کشوری که دائماً در حال کار با چاپخانه نقدی خود است.

توکن های حاکمیتی Governance

یکی دیگر از کاربردهای جالب توکن ها برای اهداف حاکمیتی است. این توکن ها به دارندگان آن حق رای دادن در مورد چیزهای خاصی را در یک شبکه ارزهای دیجیتال می دهد. به طور کلی، اینها تمایل به تغییرات یا تصمیمات بزرگتر و مهمتر دارند و برای حفظ ماهیت غیرمتمرکز شبکه ضروری هستند. این به جامعه ی آن پروژه این امکان را می دهد که از طریق آرای خود، در مورد پیشنهادات تصمیم بگیرند، نه اینکه قدرت تصمیم گیری را در یک گروه کوچک متمرکز کنند.

به عنوان مثال می توان به DAO (سازمان های خودمختار غیرمتمرکز) اشاره کرد. معروف ترین آنها Genesis DAO است. در حال حاضر MakerDAO دارای یک توکن حاکمیتی جداگانه است که MKR نامیده می شود. دارندگان MKR می توانند در مورد تصمیمات مربوط به استیبل کوین MakerDAOs به نام Dai  رای دهند.(یکی از حوزه های دیگر ارز دیجیتال دیپین هست و برای مطالعه بیشتر دیپین چیست بخوانید)

توکن های سرویس Service

برخی از پروژه‌های ارزهای دیجیتال توکن‌های خدماتی را صادر می‌کنند که به دارنده اجازه دسترسی به شبکه را می‌دهد یا به او اجازه می‌دهد تا کاری را در شبکه انجام دهد. یکی از انواع این توکن های سرویس دهنده  Storj است که جایگزینی برای Google Drive، Dropbox یا Microsoft Onedrive است. این پلتفرم فضای هارد دیسک بلااستفاده را به کسانی که به دنبال ذخیره داده ها در Cloud هستند اجاره می دهد.

این کاربران هزینه خدمات را در توکن ابزار اصلی Storj پرداخت می کنند. برای به دست آوردن این توکن‌ها، کسانی که داده‌ها را ذخیره می‌کنند باید هر ساعت یک بار تأیید فایل تصادفی را به صورت رمزنگاری انجام دهند تا مطمئن شوند که داده‌ها هنوز در اختیار آنهاست.

توکن های مالی یا Finance

نمونه دیگری از توکن، کوین بایننس (BNB) است که برای دادن هزینه های معاملاتی تخفیف دار به دارنده ایجاد شده است. از آنجایی که این نوع توکن به یک صرافی ارز رمزنگاری شده دسترسی می دهد، گاهی اوقات می شنوید که از آن به عنوان Exchange Token یاد می شود.

توکن‌ها معمولاً توسط Initial Coin Offerings (ICO) فروخته می‌شوند که پروژه‌های ارزهای دیجیتال در مراحل اولیه را به سرمایه‌گذاران متصل می‌کند. آنهایی که نشان دهنده مالکیت یا سایر حقوق برای یک اوراق بهادار یا دارایی دیگر هستند، توکن های امنیتی یا Security Tokens نامیده می شوند. به طور گسترده‌تر، توکن‌های امنیتd متعلق به دسته بزرگ‌تری از توکن‌های مالی و مرتبط با تراکنش‌های مالی، مانند وام‌گیری، وام‌دهی، مبادله، تامین مالی جمعی و شرط‌بندی هستند.

توکن های سرگرمی Meme coins

توکن های رسانه و سرگرمی نیز وجود دارند که برای محتوا، بازی ها و قمار آنلاین استفاده می شوند. به عنوان مثال،توکن (BAT) است که به کاربرانی که برای مشاهده تبلیغات شرکت می‌کنند، توکن‌هایی اعطا می‌کند، که سپس می‌تواند برای تولیدکنندگان برتر محتوا استفاده شود.

استیبل کوین ها Stable coins

با توجه به نوسانات تجربه شده در بسیاری از دارایی های دیجیتال، استیبل کوین ها به گونه ای طراحی شده اند که  ارزش آن ارز دیجیتال را ثابت نگه دارند. این نوع ارز دیجیتال را می توان با یک یا چند ارز فیات مبادله کرد. بنابراین استیبل کوین‌ها در واقع به یک ارز فیزیکی، معمولاً دلار آمریکا یا یورو، متصل می‌شوند.اگر میخواهید اطلاعات بیشتری نسب به استیبل کوین ها بخوانید مقاله استیبل کوین چیست همیارکریپتو بهترین مقاله تا بیشتر آشنا شوید.

معروف ترین استیبل کوین، USDT تتر است که پس از بیت کوین و اتر ETH، سومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار  است. USDT با دلار ایالات متحده پیوند خورده است، به این معنی که ارزش آن قرار است در هر دلار 1 دلار ثابت بماند.

با این حال، استیبل کوین‌ها تحت هیچ مقررات یا نظارت دولتی نیستند. در ماه مه 2022، یک استیبل کوین پرمخاطب  به نام TerraUSD و کوین موازی آن، لونا، سقوط کردند. TerraUSD از 1 دلار به تنها 11 سنت رسید. مشکل TerraUSD این بود که به جای سرمایه‌گذاری ذخایر در پول نقد یا سایر دارایی‌های مطمئن، توسط واحد پولی خود، لونا، پشتیبانی می‌شد.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

ارز دیجیتال بانک مرکزی شکلی از ارز دیجیتال است که توسط بانک های مرکزی کشورهای مختلف صادر می شود. CBDCها توسط بانک‌های مرکزی به صورت توکن یا با سابقه الکترونیکی مرتبط با ارز صادر می‌شوند و به ارز داخلی کشور یا منطقه صادرکننده متصل می‌شوند.

از آنجایی که این ارز دیجیتال توسط بانک‌های مرکزی صادر می‌شود، بانک‌های مرکزی اختیارات و مقررات کامل را بر CBDC دارند. اجرای CBDC در سیستم مالی و سیاست پولی هنوز برای بسیاری از کشورها در مراحل اولیه است. با این حال، با گذشت زمان ممکن است به طور گسترده‌تری مورد پذیرش قرار گیرد.

CBDC ها مانند ارزهای دیجیتال، بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده اند که باید کارایی پرداخت را افزایش داده و هزینه های تراکنش را کاهش دهد. در حالی که استفاده از CBDC ها هنوز در مراحل اولیه توسعه برای بسیاری از بانک های مرکزی در سراسر جهان است، چندین CBDC بر اساس اصول و فناوری مشابه ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین هستند.

برای آموزش ارز دیجیتال رایگان که به صورت تخصصی به شما توضیجات داده میشود و با اصطلاحات مهم ارز دیجیتال نیز آشنا میشوید.

آیا سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال ایمن است؟

ارزهای دیجیتال به دلیل کلاهبرداری، هک، باگ و نوسانات بالا، شهرت زیادی به عنوان سرمایه گذاری های ناپایدار دارند. اگرچه سیستم رمزنگاری و بلاک چین به طور کلی ایمن هستند، ولی پیچیدگی فنی در استفاده و ذخیره دارایی‌های رمزنگاری شده می‌تواند خطر قابل توجهی برای کاربران جدید باشد.

علاوه بر ریسک‌های بازار مرتبط با دارایی‌های سفته‌بازی، سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال باید از خطرات زیر نیز آگاه باشند:

ریسک کاربر: بر خلاف امور مالی سنتی، هیچ راهی برای لغو یا لغو تراکنش ارز دیجیتال پس از ارسال آن وجود ندارد. بر اساس برخی تخمین ها، حدود یک پنجم کل بیت کوین ها اکنون به دلیل گم شدن رمزهای عبور یا آدرس های ارسال نادرست غیرقابل دسترسی هستند.

خطرات نظارتی: وضعیت نظارتی برخی از ارزهای دیجیتال هنوز نامشخص است، بسیاری از دولت ها به دنبال تنظیم آنها به عنوان اوراق بهادار، ارز یا هر دو هستند. یک سرکوب ناگهانی نظارتی می تواند فروش ارزهای دیجیتال را چالش برانگیز کند یا باعث افت قیمت در بازار شود.

خطرات صرافی ها: بسیاری از سرمایه گذاران و بازرگانان برای ذخیره ارز دیجیتال خود به صرافی ها یا متولیان دیگر متکی هستند. سرقت یا سقوط مالی هر یک از این صرافی ها می تواند منجر به از دست دادن کل سرمایه گذاری فرد شود.

خطرات مدیریت پروژه های جدید: به دلیل فقدان مقرراتی منسجم در برابر شیوه های مدیریتی فریبنده، خطراتی برای کاربران نا آگاه در این حوزه وجود دارد. بسیاری از سرمایه گذاران مبالغ هنگفتی را  بخاطر تیم های مدیریتی که نتوانسته اند محصولی کارآمد در حوزه ارز دیجیتال ارائه دهند از دست داده اند.

ریسک های برنامه نویسی: بسیاری از پلتفرم های سرمایه گذاری و وام دهی از قراردادهای هوشمند خودکار برای کنترل حرکت سپرده های کاربران استفاده می کنند. سرمایه‌گذاری که از یکی از این پلت‌فرم‌ها استفاده می‌کند، این خطر را متحمل می‌شود که یک باگ یا سوءاستفاده در این برنامه‌ها می‌تواند باعث از دست دادن سرمایه‌گذاری آنها شود.

دستکاری بازار: دستکاری بازار همچنان یک مشکل اساسی در ارزهای دیجیتال است، زیرا افراد، سازمان ها و صرافی های با نفوذ غیراخلاقی در این حوزه عمل می کنند.

 

علیرغم این خطرات، ارزهای دیجیتال جهش قیمتی قابل توجهی داشته اند و کل سرمایه بازار به حدود 1.2 تریلیون دلار رسیده است. و همچنین با وجود ماهیت سوداگرانه و پر ریسک این دارایی، برخی با پذیرش ریسک سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال در مراحل اولیه، ثروت قابل توجهی ایجاد کرده اند.

 

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال با هدف ایجاد تحول در زیرساخت های مالی معرفی شدند. با این حال، مانند هر انقلابی، تعارض هایی نیز برای حضورشان وجود دارد. در مرحله کنونی توسعه ارزهای دیجیتال، تفاوت‌های زیادی بین ایده‌آل یک سیستم غیرمتمرکز و اجرای عملی آن وجود دارد.

مزایای استفاده از ارز دیجیتال

• امکان سقوط بازارهای مالی فقط از یک ناحیه را از بین می‌برد
• انتقال وجه بین طرفین آسان تر شده است
• اشخاص ثالث و واسطه های معامله گری را حذف می کند
• می تواند در یک بازه ی کوتاه سودآوری زیادی داشته باشد.
• حواله کردن پول بسیار ساده شده است

ارزهای دیجیتال نماینده ی یک الگوی جدید و غیرمتمرکز برای پول هستند. در این سیستم،  دیگر به واسطه‌های متمرکز مانند بانک‌ها و مؤسسات پولی برای جلب اعتماد بین دو طرف  و انجام تراکنش های مالی نیازی نیست.

بنابراین، یک سیستم با ارزهای رمزنگاری شده، امکان سقوط بازارهای مالی فقط از یک ناحیه را از بین می‌برد – مثلا یک موسسه مالی بزرگ دیگر نمی‌تواند مجموعه‌ای از بحران‌های جهانی را به راه بیاندازد، مانند بحرانی که در سال 2008 با شکست بانک‌های سرمایه‌گذاری بزرگ در ایالات متحده آغاز شد.

ارزهای دیجیتال بدون نیاز به یک ارگان قابل اعتماد مثل بانک یا شرکت های اعتباری، انتقال مستقیم وجوه بین دو طرف را آسان‌تر کرده است. چنین انتقال‌های غیرمتمرکز با استفاده از کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی و اشکال مختلف سیستم‌های کاری، مانند اثبات کار یا اثبات سهام، تضمین می‌شوند.

از آنجا که آنها از واسطه های شخص ثالث استفاده نمی کنند، انتقال ارز دیجیتال بین دو طرف معامله می تواند سریعتر از انتقال پول استاندارد باشد.

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال می تواند سود ایجاد کند. ارزش بازارهای ارزهای دیجیتال در دهه گذشته به طور سرسام آوری افزایش یافته و به حدود 2 تریلیون دلار رسیده است. تا جولای 2023، بیت کوین در بازارهای رمزنگاری بیش از 565 میلیارد دلار ارزش داشت.

 حواله کردن پول های دولتی یا فیات از کشوری به کشور دیگر  یکی از برجسته ترین موارد استفاده از ارزهای دیجیتال است. ارزهایدیجیتالی مانند بیت کوین به عنوان ارزهای واسطه ای برای ساده کردن انتقال پول در سراسر مرزها عمل می کنند. بنابراین، یک ارز فیات به بیت کوین (یا یک ارز دیجیتال دیگر) تبدیل می شود، از مرزها منتقل می شود و متعاقباً بدون دخالت شخص ثالث به ارز فیات مقصد تبدیل می شود.

معایب استفاده از ارز دیجیتال

• معاملات با نام مستعار هستند و تا حدی قابل پیگیری
• داشتن نام مستعار امکان استفاده مجرمانه را فراهم می کند
• به شدت متمرکز شده اند
• گران است برای شرکت در یک شبکه و کسب درآمد
• مسائل امنیتی خارج از بلاکچین
• قیمت ها نوسان بسیاری دارند

اگرچه آنها ادعا می کنند که یک نوع تراکنش ناشناس هستند، اما رمزارزها نام مستعار دارند. آنها یک دنباله دیجیتالی به جا می گذارند که آژانس هایی مانند اداره تحقیقات فدرال (FBI) می توانند آن را دنبال کنند. این امکان را برای دولت ها، مقامات و سایرین برای ردیابی تراکنش های مالی باز می کند.

ارزهای دیجیتال به ابزاری محبوب برای مجرمان برای فعالیت‌های شرورانه مانند پولشویی و خریدهای غیرقانونی تبدیل شده‌اند. مورد Dread Pirate Roberts، که بازاری را برای فروش مواد مخدر در Dark Web اداره می کرد، از قبل به خوبی شناخته شده است.

رمزارزها همچنین مورد علاقه هکرهایی هستند که از آنها برای فعالیت های بد افزار ها استفاده می کنند.

در تئوری، ارزهای رمزنگاری شده غیرمتمرکز هستند، ثروت آنها بین بسیاری از طرف‌ها در یک بلاک چین توزیع می‌شود. در واقعیت، مالکیت ارز های دیجیتال بسیار متمرکز است. به عنوان مثال، تنها 100 آدرس تقریباً 12 درصد از بیت کوینی که در گردش است و ارزش کل را در اختیار دارند.

یکی از افتخارات ارزهای دیجیتال این است که هر کسی می‌تواند آن‌ها را با استفاده از رایانه‌ای با اتصال اینترنت استخراج کند. با این حال، استخراج ارزهای دیجیتال محبوب به انرژی قابل توجهی نیاز دارد، گاهی اوقات به اندازه انرژی مصرفی کل کشورها.

اگرچه بلاک چین‌های ارزهای دیجیتال بسیار امن هستند، اما مخازن ذخیره‌سازی کلیدهای مرتبط با رمزارزهای خارج از زنجیره، مانند صرافی‌ها و کیف پول‌ها، قابل هک هستند. بسیاری از صرافی‌ها و کیف پول‌های رمزنگاری شده در طول سال‌ها هک شده‌اند که گاهی منجر به سرقت میلیون‌ها دلار سکه می‌شود.

ارزهای دیجیتالی که در بازارهای عمومی معامله می شوند از نوسانات بالای قیمتی رنج می برند، بنابراین سرمایه گذاری ها نیاز به نظارت دقیق قیمت دارند. به عنوان مثال، بیت کوین افزایش سریع و سقوط در ارزش خود را تجربه کرده است و در نوامبر 2021 به نزدیک به 69000 دلار رسید و یک سال و نیم بعد به کمتر از 20000 دلار کاهش یافت.

در نتیجه، بسیاری از مردم ارزهای دیجیتال را یک بازار کوتاه مدت یا حباب سفته‌بازی می‌دانند.

این نکات را برای محافظت از ارزهای دیجیتال خود رعایت کنید:

• قبل از اینکه بپری نگاه کن! قبل از سرمایه گذاری در یک ارز دیجیتال، مطمئن شوید که نحوه کارکرد آن، کجا می توان از آن استفاده کرد و نحوه مبادله آن را درک کردید. صفحات وب مربوط به خود ارز (مانند اتریوم، بیت کوین یا لایت کوین) را بخوانید تا به طور کامل نحوه عملکرد آن را درک کنید و همچنین مقالات مستقلی در مورد ارزهای رمزپایه مورد نظر خود بخوانید.
• از یک کیف پول قابل اعتماد استفاده کنید. برای انتخاب کیف پول مناسب برای نیازهایتان، باید کمی تحقیق کنید. اگر تصمیم دارید کیف پول رمزنگاری خود را با یک برنامه محلی در رایانه یا دستگاه تلفن همراه خود مدیریت کنید، باید از این کیف پول در سطحی مطابق با سرمایه گذاری خود محافظت کنید. همانطور که یک میلیون دلار در یک کیسه کاغذی حمل نمی کنید، یک کیف پول ناشناخته یا کمتر شناخته شده را برای محافظت از ارز دیجیتال خود انتخاب نکنید. شما می خواهید مطمئن شوید که از یک کیف پول قابل اعتماد استفاده می کنید.
• یک استراتژی پشتیبان داشته باشید. به این فکر کنید که اگر رایانه یا دستگاه تلفن همراه شما (یا هر جایی که کیف پول خود را ذخیره می کنید) گم شود یا به سرقت برود یا اگر به طور دیگری به آن دسترسی نداشته باشید چه اتفاقی می افتد. بدون استراتژی پشتیبان، هیچ راهی برای بازگرداندن ارز دیجیتال خود نخواهید داشت و ممکن است سرمایه گذاری خود را از دست بدهید.
• ارز دیجیتال شکلی از دارایی دیجیتال مبتنی بر شبکه ای است که در تعداد زیادی از رایانه ها توزیع شده است. این ساختار غیرمتمرکز به آنها اجازه می دهد خارج از کنترل دولت ها و مقامات مرکزی وجود داشته باشند.
• برخی از کارشناسان بر این باورند که بلاک چین و فناوری‌های مرتبط بسیاری از صنایع از جمله امور مالی و حقوقی را مختل می‌کند.
• از مزایای ارزهای دیجیتال می توان به انتقال پول ارزان تر و سریع تر و سیستم های غیرمتمرکز اشاره کرد که در یک نقطه شکست از بین نمی روند.
• از معایب ارزهای رمزنگاری شده می توان به نوسان قیمت، مصرف بالای انرژی برای فعالیت های ماینینگ و استفاده در فعالیت های مجرمانه اشاره کرد.

کلام پایانی

رمزارزها دارایی های دیجیتالی هستند که با رمزنگاری ایمن می شوند. به عنوان یک فناوری نسبتا جدید، آنها پر ریسک هستند و درک ریسک های موجود قبل از سرمایه گذاری در آنها مهم است. ارز دیجیتال شکلی از دارایی دیجیتال مبتنی بر شبکه ای است که در تعداد زیادی از رایانه ها توزیع شده است. این ساختار غیرمتمرکز به آنها اجازه می دهد خارج از کنترل دولت ها و مقامات مرکزی وجود داشته باشند.

برخی از کارشناسان بر این باورند که بلاک چین و فناوری‌های مرتبط بسیاری از صنایع از جمله امور مالی و حقوقی را مختل می‌کند. از مزایای ارزهای دیجیتال می توان به انتقال پول ارزان تر و سریع تر و سیستم های غیرمتمرکز اشاره کرد که در یک نقطه شکست از بین نمی روند.

از معایب ارزهای رمزنگاری شده می توان به نوسان قیمت، مصرف بالای انرژی برای فعالیت های ماینینگ و استفاده در فعالیت های مجرمانه اشاره کرد.

 

سوالات متداول مربوط به ماهیت ارز دیجیتال

محبوب ترین ارزهای دیجیتال کدامند؟

بیت کوین BTC محبوب ترین ارز دیجیتال است و پس از آن سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم ETH، بایننس کوین BNB، سولانا SOL و کاردانو ADA قرار دارند.

خطرات استفاده از ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال هنوز نسبتاً جدید هستند و بازار این ارزهای دیجیتال بسیار بی ثبات است. استفاده و نقا انتقالات ارزهای دیجیتال نیازی به بانک یا شخص ثالث دیگری برای معامله ندارند. در نهایت، از آنجایی که ارزهای دیجیتال خود را در یک کیف پول دیجیتال ذخیره می‌کنید، در صورت از دست دادن کیف پول خود (یا دسترسی به آن یا نسخه‌های پشتیبان کیف پول)، کل سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال خود را از دست داده‌اید.

چگونه ارزهای رمزنگاری شده را خریداری کنیم؟

می‌توانید ارز دیجیتال را از صرافی‌های ارز دیجیتال محبوب مانند Bingx، یا صرافی های داخلی مثل نوبیتکس خریداری کنید لینک ورود به این صرافی ها در پایین سایت آورده شده است. میتوانید آموزش جامع صرافی بینگ ایکس را در همیار کریپتو بخوانید.

آیا ارزهای دیجیتال قانونی هستند؟

ارزهای فیات قدرت خود را از دولت یا مقامات پولی می گیرند. به عنوان مثال، هر اسکناس دلاری توسط دولت ایالات متحده ساپورت می شود.

اما ارزهای دیجیتال توسط هیچ نهاد دولتی یا خصوصی پشتیبانی نمی شوند. بنابراین، اثبات وضعیت حقوقی آنها در حوزه های قضایی مختلف مالی در سراسر جهان دشوار است.